Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  ZoekenZoeken  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 Het huis van de slachtoffers/overlevende

Ga naar beneden 
+2
Emma
Aloë
6 plaatsers
AuteurBericht
Aloë

Aloë


Aantal berichten : 51
Ervaring : 32
Registratiedatum : 11-06-12

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptyvr maa 08, 2013 11:04 am

Paniek was de eerste gedachte bij het zien van de overlevende. De kinderen van het ongeluk. De slachtoffers. De regering had geen flauw idee wat ze met al deze pas geborene moesten doen. Na lang na te denken hadden ze besloten om alle kinderen in één huis neer te leggen. Niet dat je het echt een huis kunt noemen, het is meer een soort flat of ziekenhuis. Nu 15 jaar later is dit nog steeds het huis van de slachtoffers. Iedereen hun eigen kamer. Al worden badkamers en andere ruimtes samen gedeeld. Dit een van de weinige plekken waar de slachtoffers zich geen slachtoffer hoeven te voelen. Hier en daar loopt er een soort bewaking rond. Deze mensen weten hoe ze met de kinderen(onderhand tieners) moeten omgaan.


Als je een slachtoffers speelt is dit de plek waar je begint. Enkele weken geleden ben je ontwaakt uit je coma. Naar buiten mocht je nog niet gaan. Dat is pas van vandaag. Realiseer je goed dat je een kind bent in een zowat volwassen lichaam. Dit huis is verboden voor normale mensen. Af en toe lukt het wel eens om iemand mee naar binnen te nemen. Tenslotte zijn er genoeg magische manieren om je wil te krijgen.
Terug naar boven Ga naar beneden
https://shutterisland.actieforum.com
Emma

Emma


Aantal berichten : 615
Ervaring : 604
Registratiedatum : 08-03-13
Leeftijd : 25

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptydi maa 12, 2013 9:57 am

Hoe lang was het precies geleden dat ze buiten was geweest? Meer dan vijftien jaar. Vijftien jaar, drie weken, een dag en tien uur. Zou de zon schijnen? Zou het regenen? Ze had altijd van de regen gehouden, van de zachte, koude druppels op haar huid, hoe de straten roken. Op de een of andere manier had ze gedacht dat ze het allemaal nooit weer zou zien. Een zucht ontsnapte haar lippen, ze slikte, zoog de lucht weer in haar longen, wetend dat de volgende teug zuurstof echte lucht zou zijn, niet het muffe geval dat ze hier te verwerken hadden gekregen. De deur werd voor haar open gedaan door een van de bewakers en ze knikte kort naar hem, al was het met een glimlachje - dat hij haar teruggaf. En daar was het allemaal weer: lucht, wind, zon, alles tegelijk, veel van alles, te veel van alles. Ze wilde bijna terugdeinzen bij de aanblik van het aantal mensen maar hield zichzelf tegen. Dit is waar je voor kwam. Weg uit dat gebouw, terug onder de mensen. Als de mensen haar nog wilden hebben, in ieder geval... Met die gedachte deed Emma haar eerste stappen tussen de mensen, na een pauze van vijftien lange, lange jaren.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lianna Agron

Lianna Agron


Aantal berichten : 51
Ervaring : 50
Registratiedatum : 09-03-13

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptydi maa 12, 2013 2:34 pm

Vroeg in de ochtend was Lianna al opgestaan. Ze had al haar toestellen gecontroleerd, opgekuist en het geheugen overgezet op haar computer en een harde schijf om er zeker van te zijn dat ze geen enkele foto zou kwijtspelen. Uiteindelijk had ze naar haar drie geliefde camera's zitten kijken om er één uit te kiezen die ze vandaag mee zou nemen. Het was de camera die de beste kwaliteitsfoto's leverde van veraf, om foto's te kunnen trekken van de slachtoffers wanneer ze hun eerste stappen buiten zetten. Ook Lianna was van hun toelating om buiten te gaan op de hoogte gebracht via de krant. De dag dat ze ontwaakten was ze even in paniek geweest. Aangekomen in het leegstaande pand had ze zich geïnstalleerd, maar toen ze door de lens keek, had de Aziatische jongen die normaal in het bed bij het raam op de eerste verdieping lag, er niet meer gelegen. Sindsdien had ze weer meer aandacht besteedt aan de berichtgeving in de krant en het was dus niet zonder nut gebleken. In tegenstelling tot de meeste stedelingen was het Lianna niet te doen om de sensatie van de 'legendes' die nu buiten mochten komen. Nee, ze vond het zelfs belachelijk van de regering dat ze het hadden gepubliceerd in plaats van de kinderen de kans te geven zich op hun eigen tempo in de maatschappij in te passen. Lianna was er voor haar passie, enerzijds fotografie en anderzijds de band die ze met hen voelde. Toch wilde ze door niemand gezien worden en daarom had ze zich weer in het leegstaande pand verscholen. Het was niet haar bedoeling om hen te leren kennen of bevriend met hen te raken. Op dit moment zag ze het als een prachtig fotografiethema: Jongvolwassenen die na een hele duistere tijd in hun leven, hun eerste ervaringen opdoen met de buitenwereld. Lianna werd uit haar overpeinzingen gehaald toen het meisje met bruine haren en blauwe ogen buitenkwam, Emma, volgens haar onderzoek op negenjarige leeftijd. Lianna boog zich naar haar camera toe en klikte telkens ze een mooi shot voor ogen zag. De eerste zonnestralen op je huid voelen, je ogen sluiten om even alleen het geluid te laten doordringen, een diepe ademhaling nemen om de frisse lucht door je longen te voelen stromen...
Terug naar boven Ga naar beneden
Marilyn




Aantal berichten : 3
Ervaring : 3
Registratiedatum : 08-03-13

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptywo maa 13, 2013 3:53 am

Voor Marilyn naar buiten stapte, keek ze even door de kier van de deur. Er schoot een rilling door haar ruggengraat toen ze de zon zag, die de gouden horloges of andere sieraden die mensen droegen deed schitteren. Hij verblindde haar bijna. Hoe lang was het al geleden dat ze die eens had gezien? Vijftien à zestien jaar, zoiets ongeveer. Dat was veel te lang. De zon leek te fel. Ze had hem zich anders voorgesteld — ze had gedacht dat ze op zijn minst iets zou kunnen zíén. Maar als ze keek, moest ze oftewel zo hard knipperen met haar ogen dat ze nauwelijks iets kon zien, oftewel weer snel wegkijken. Kon ze dit wel? Maar de man bij de deur gaf haar een zacht duwtje, richting de buitenwereld. Ik ga naar buiten, zei ze tegen zichzelf. Ik zet nú de stap die ervoor zal zorgen dat de zon recht op mij zal schijnen. Maar ze deed het niet. Door het kiertje tussen de deur en de muur voelde ze de warmte. Hij scheen op haar huid. Warm en koud — als ze daartussen had mogen kiezen, was ze toch voor koud gegaan. Niet omdat ze daarvan hield, maar gewoon omdat ze zo niet meteen de zon onder ogen zou moeten komen. Ik stap nú, zei ze weer tegen zichzelf. . . ! Bij de derde nu deed ze een stap naar voren, naar de mensen, weg van het gebouw. Meteen voelde ze de zon op haar huid branden. De drang om terug naar binnen te lopen overspoelde haar, maar ze hoorde de zware deur achter zich dichtvallen. Haar ogen waren neergeslagen, maar ze keek even om zich heen, op zoek naar schaduw.
Terug naar boven Ga naar beneden
Emma

Emma


Aantal berichten : 615
Ervaring : 604
Registratiedatum : 08-03-13
Leeftijd : 25

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptywo maa 13, 2013 5:37 am

Emma genoot even van de tintelende, warme op haar bleke huid, maar na enkele seconden liep ze verder. Haar passen waren voorzichtig, behoedzaam, haar ogen konden niet genoeg zien en ze wilde dat ze alles kon zien, al het licht, alle mensen, elke stoeptegel en elk wolk aan de lucht, alles. Voor nu was zoveel mogelijk ook genoeg. Een diepe ademhaling en de frisse lucht raasde opnieuw haar longen binnen. Ze hadden alles natuurlijk kunnen zien vanaf de ramen, maar hier beneden maakte je het mee, en dat was een compleet andere ervaring. Ze kon niet te lang in de zon blijven staan, dat wist ze. Na vijftien jaar was haar huid niet meer gewend aan de warmte, de stralen. Ze keek even iets meer omhoog, naar de gebouwen om haar heen. Er waren enkele leegstaande panden tussen, maar ook bewoonde plekken. Ze wilde verder lopen, maar weerhield zichzelf daarvan toen een andere gedachten haar hoofd binnensloop. Ze waren ervoor gewaarschuwd - mensen zouden hen misschien niet meteen erkennen als normale burgers, zeker niet na de enorme koppen in de kranten de laatste paar weken. Misschien moest ze gewoon rustig aandoen, al had een van de mannen aan de deur haar gezegd dat ze gewoon moest doen alsof ze hier thuishoorde. Ze kunnen je niets doen, sprak ze zichzelf toe, het zijn mensen, net als jij. Als je laat zien dat je niet gevaarlijk bent, gewoon rustig loopt, gaat het vast wel goed. Ze had niet echt een veel betere optie.
Terug naar boven Ga naar beneden
Luke

Luke


Aantal berichten : 18
Ervaring : 26
Registratiedatum : 08-03-13

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptywo maa 13, 2013 9:25 am

Twijfel, verwarring en nieuwsgierigheid. Dat waren de meest voorkomende gevoelens die door Luke heen gingen. Durfde hij het wel aan om de anderen onder ogen te zien? Wilde hij het überhaupt wel? En wat zou hij buiten aantreffen? Ergens wist hij niet of hij wel naar buiten wilde. Hij vond het eigenlijk wel prima zo, in het huis waar hij was ontwaakt. Herinneringen aan de buitenwereld waren ver te zoeken. Nee, verbeterde hij zichzelf in gedachten, herinneringen waren er gewoon niet. Hij wist alleen zijn naam, zijn leeftijd en zijn spiegelbeeld. Meer had hij niet. Oh, en natuurlijk het leuke trucje dat hij kon. Letterlijk spelen met vuur. Hij vroeg zich af hoe de anderen erop zouden reageren. De anderen die buiten leefden, wiens levens gewoon door waren gegaan terwijl de zijne stil had gestaan. Had het wel zin om proberen normaal te zijn? Luke dacht van niet. Helaas voor hem, had hij weinig keus. Vandaag was de dag dat ze tentoongesteld zouden worden aan de anderen. Tenminste, dat is waar deze situatie in Luke's ogen het meeste op leek. "Kom jongen, naar buiten." Vertelde een stem hem, waarna hij een zachte duw in zijn onderrug kreeg en naar buiten stapte, het plein op.
Terug naar boven Ga naar beneden
Emma

Emma


Aantal berichten : 615
Ervaring : 604
Registratiedatum : 08-03-13
Leeftijd : 25

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptywo maa 13, 2013 9:35 am

Het voelde zo onbeholpen om daar te staan, gewoon te staan kijken. Emma draaide zich even om toen ze de stem van een van de bewakers tegen iemand anders hoorde praten, een jongen, Luke, als ze zich het goed kon herinneren. Ze had niet heel veel contact gehad met de anderen, buiten de kleine conversaties op de gangen of in de slaapzalen om. Waarschijnlijk waren ze allemaal aan het bekomen van alles wat met hen gebeurd was, of beter gezegd, wat er niet gebeurd was. Ze keek Luke even aan, glimlachte naar hem en draaide zich weer om. Ze was in ieder geval opgelucht dat ze niet onmiddellijk midden op het plein stonden, maar nog een beetje afgezonderd. Niet dat er veel minder mensen op hen lette, maar ze kon in ieder geval doen alsof niet iedereen aan het staren was, hoewel ze dat natuurlijk ook niet eeuwig kon volhouden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lianna Agron

Lianna Agron


Aantal berichten : 51
Ervaring : 50
Registratiedatum : 09-03-13

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptywo maa 13, 2013 10:21 am

Een glimlachje verscheen om Lianna's lippen. De foto's beloofden prachtige beelden te worden. Een half verscholen gezicht dat tussen een kier door de wereld met een ietwat angstige blik aanschouwt, de slachtoffers die onwennig rondom zich stonden te kijken en alles in zich op te nemen, de bewaker die af en toe iemand een duwtje in de rug gaf zoals een vader zijn kind bemoedigend begeleid bij het leren stappen. Maar Lianna focuste niet alleen op de slachtoffers, ze trok ook foto's van de stedelingen, die naar hen zaten te staren al waren het kooien met exotische soorten in een dierentuin. Moest ooit iemand van de stedelingen haar foto's zien, zouden ze het haar waarschijnlijk kwalijk nemen, maar het zou haar niets doen want het was enkel de waarheid die zij hen onder de ogen bracht. Ze besefte wel dat sommigen haar waarschijnlijk stalkeriger zouden vinden overkomen, maar zo bedoelde ze het in geen geval en onder meer daarom wilde ze de foto's niet openbaar maken.

=> stadsplein
Terug naar boven Ga naar beneden
Christina

Christina


Aantal berichten : 20
Ervaring : 12
Registratiedatum : 08-03-13

Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Emptywo maa 13, 2013 10:48 pm

Christina was nog steeds binnen, met nog een paar andere van haar soort. Ze keek benauwd en angstvallig hoe sommige het aan durfden om naar buiten te kunnen gaan. Ze bleef op de achterhoede en langzaam dringde het tot haar door dat ze ook na zoveel jaar in het daglicht moest gaan stappen. Met hele kleine bewegingen liep ze richting de deur die haar naar buiten zou begeleiden. Rustig draaide ze met haar hoofd nog even naar de anderen en een zwak glimlachje verscheen op der gezicht. Ze haalde diep adem en liep voorzichtig naar de deur, haar hand omklemde de hendel en trok die naar beneden. Langzaam deed ze het open en een felle licht kwam haar tegemoet, haar ogen werden haast verblind leek het wel door het felle licht. Nadat ze aan het licht gewend was geraakt deed ze de deur nog iets weider open. Angstig bleef ze bij de deur staan en hield de deur stevig vast, alsof het een knuffelbeer van der was. Ze hoorde iemand zeggen, 'ga naar buiten, of blijf binnen'. Deze woorden hadden haar wel aan het denken gezet. Ze slikte en wist niet wat ze moestb doen. Naar buiten gaan of binnen blijven? Christina maakte een beslissing, langzaam en heel voorzichtig liep ze verder totdat ze helemaal buiten was. Haar hand hand nog steeds wel de deur lichtelijk nog vast. Nog eenmaal haalde ze diep adem en liet toen de deur los, je hoorde hoe de deur achter zich dicht sloot en even schrok ze. Ze keek achter zich en de deur was dicht, daar stond ze nu. Open en bloot. Wat moest ze nu doen? Waar zou ze nu heen gaan?
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty
BerichtOnderwerp: Re: Het huis van de slachtoffers/overlevende   Het huis van de slachtoffers/overlevende Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Het huis van de slachtoffers/overlevende
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: Het RPG :: Amon-
Ga naar: